Psiko-drama Dr. Jacob
Moreno tarafından kurulmuştur. Moreno 1921 den beri doğaçlama tiyatroyla ilgili
çalışmakla beraber temel psiko-dramatik tekniklerin çoğu 1936 dan 1940’ların
başlarına kadar adım adım zenginleştirilmiştir. Moreno tiyatro ile terapiyi
birleştirmeyi amaçlamaktadır. Dramayı iyileştirici bir araç olarak kullanmayı
hedefler. Moreno dan önceki zamanlara da
bakılacak olursa özellikle doktorların o dönem akıl hastalıklarının tedavisinde
tiyatroyu kullandıklarını görebiliriz. Bunun destekleyen en önemli örneklerden
biri de 19 yy başlarında Avrupa da önemli psikiyatriler olan Johann Christian
Reil ve Phillipie Pinel in tedavilerinde dramatik süreçlerin kullanılması
konusunda akedemik yazılar ve dramayla psikoterapinin sentezini çalışmışlardır
( Mezurecky 1974, Porter 1998 ).
Moreno ilk psiko-drama
çalışmalarını fahişeler, mülteci kampları ve ceza evlerinde yapmıştır. İkinci Dünya Savaşı sırasında grup terapisi
askeri hastanelerde ve şavaşı yaşamış askerlerin tedavisinde kullanıldı.
Alandaki diğer önemli
kişilerin arasında, Joseph Mann, Max Ve Sylvia Ackerman, Edgar Borgatta gibi
isimler vardır. 1960 lardan 70 lerin ortalarına kadar ise Dale Richard, Ann
Hale, Carl Hollander, David Kipper gibi isimler alanda çalışmalar yapmıştır.
Psiko-drama geniş
uygulamaları olan sadece bir çeşit psikoterapi olmaktan öte, eğitimi; din, iş,
topluluk oluşturma, ev gibi diğer birçok
alanda kullanılabilinen ve gelişmekte olan bir psiko-sosyal araçtır.
Psiko-drama için birbirleriyle bağlantılı davranış biçimleri ve bunların
uygulanmalarının dışında sanat, yaratıcılık, olgunluk gibi tanımlar konusunda da bilgi ve donanıma
sahip olmak gerekir.
Psiko-dramanın
içerisinde kullanılan, yaratıcılık, kendini ifade etme, spontanite, artık
gerçeklik, duygu boşalımı, beceri oluşturma, sözsüz iletişim, sosyometri,
uygulamalı rol kuramı, gibi kavramların pek çoğu psikodramatik canlandırmayı
amaçlamayanlar içinde pek çok önem taşımaktadır. Psiko-dramayı daha teatral drama türlerinden
ayıran en önemli özelliği buradaki canlandırmanın bir kendini yansıtma fırsatı
olmasıdır.
Psiko-drama, sosyal ve
psikolojik sorunların araştırma yöntemlerini, katılımcıların kendileri ve
hayatlarındaki olayları sadece anlatmak yerine bu anlatımı yeniden
canlandırmaya yöneltip araştırmaktadır. Buradaki canlandırmada öne çıkan dış
davranışlar değil canlandırılan olayların ve anların psikolojik yanlarıdır. Bu
psikolojik yanlar; daha önce dışa vurulmamış duygu ve düşünceler, orada var
olmayan kişilerle buluşmalar, başkalarının neler hissedip düşündüklerine dair
hayallerinin temsil edilmesi, gelecekte
olabilecek olayların göz önüne getirilmesi gibi kavramlar olabilir ve tüm
bunlar sorunu çözmenin başka yollarıdır.
Gerçek kavramını ve gerçeği dramatik
yöntemlerle araştıran bir daldır. Burada ki gerçek anlayışı psikolojik
deneyimler üzerine odaklanır.
Morenon’ nun temelini
oluşturduğu psiko-dramanın önemli kavramlarını inceleyecek olursak;
·
Yaratıcılık
·
Spontanlık
·
Oyun, Hayal Gücü, Artık Gerçeklik
·
Dışavurum ve Eylem
·
Duygu Boşalımı ( Katarsis )
·
Beceri Edinme
Unsurlar ve
Terminolojisi
·
Protagonist
·
Yönetici
·
Yardımcı Ego
·
İzleyiciler
·
Sahne
·
Psikodramatik teknikler : yeniden
oynama, ayna, kendi kendine konuşma, rol eğitimi, boş sandelye, eşleme, artık
gerçeklik sahneleri, benliğin çoğul parçaları, eylem sosyometrisi, yandan
konuşmalar
·
Evreler
·
Isınma
·
Eylem
·
Paylaşım
Öte yandan
psiko-dramanın temeli sadece Moreno’ nun temellerini dayanmamaktadır. Örneğin
Kipper’ in kendi simülasyon teorisi, Deneve’ nin Varoluşçu-Diyalektik modeli
sadece Moreno’ nun modellerine bağlı kalmadan geliştirdikleri yöntemlerdir.
Psikanalizle
Yaklaşma
Etkisini
uzun zamandır devam ettiren Psikanaliz de bazı psikanalistler, uyarlanmış
psikodrama tekniklerini kullanmaktadırlar.
Psikodrama
esnasında geniş psikodinamik kavram kullanılmakla beraber sadece buradaki
teoriye bağlı kalınmaz. Uygulamalı rol terapisine pek uygun olan psikodinamik
görüşler, yalnız şimdiki zamanda ki rolün gerekliliklerinin etkilerine daha çok
önem verirler fakat bu sırada geçmiş zamanın deneyimlerinin devam eden
etkileriyle de derin bir şekilde çalışırlar.
Psikodinamik
yaklaşımlar birebir düzeninden uzaklaştıkça aile ve gruplara açıldı. Eş
terapistlerle yardımcıların kullanımı gibi psikodramatik teknikler
kullanılabilir duruma geldi.
Psikodrama
bazı psikoanalitik düşünceleri tamamlamak için kullanılabilinir. Örneğin ,
‘benlik psikolojisi’ diye adlandırılan ekolde analistin analiz edenle çok derin
bir empati sağlaması gerekmektedir. Örneğin eşleme tekniği bu sürece yardımcı
olarak kullanılabilir. Konuşmalar dışında fiziksel aktivite de terapide benlik
duygusunda kontrol odağı ya da yaratıcı unsur olarak kullanılır.
Diğer
yaklaşımlara bakılacak olursa da bilişsel terapi, davranış terapisi, gestalt
terapi, hayal terapileri, oyun terapisi, Jungcu terapi gibi yaklaşımlar da
çeşitli psikodrama teknikleri kullanılmıştır. Model alma, canlandırma gibi
teknikleri kullanılabiliyor. Psikodrama metodları esnek olup, çeşitli terapi ve
modellere çeşitli teknikleriyle uygulunabilir.
Grup
Terapisinde Terapötik Unsurlar
Yalom’
un grup psikoterapisi konulu ders kitabı terapötik unsurları grup terapisi ve
psikodramanın teknikleriyle birleştirmektedir. Psikodramanın metodlarının nasıl
kullanılacağına bakılacak olursa aşağıdaki tanımları görebiliriz.
·
Umudun yerleştirilmesi
·
Evrensellik
·
Yardımseverlik
·
Bilgi vermek
·
Düzeltici duygusal deneyim
·
Sosyalleşme teknikleri
·
Sosyalleşme teknikleri
·
Model alma
·
Kişiler arası öğrenme
·
Grup tutarlılığı
·
Duygu boşaltımı
·
Varoluşçu
Özetle grup psikoterapisindeki
iyileştirici etkenler, psikodramanın kullanılmasıyla benlik gücünün unsurlarında
ve psikoterapinin temellerine uyarlanabilir.
Psikodrama, sinema,
tiyatro ve romanlarda bahsedildiği gibi gerçek hayattaki karışık ve karmaşık
olaylara psikodrama denir. Moreno’ nun çalışmalarıyla başlatılan psikodrama
süreçleri, ölümünden buyana yönetim sitili, teknikleri ve diğer yaklaşımlarla
birleşmeler geliştirilmiş ve şuan da görüş birliği sağlanacak çalışmalar ve
yenilemelerle varlığını devam ettirmektedir. Tüm bu yukardakilerden anlaşıldığı
üzere bu yanlış bir anlayıştır. Psikodrama geçmişteki alışkanlıklarını ve
geçmişe dayalı şuanki tepkilerini ve düşüncelerini gözden geçirip şuan da
yeniden yapılandıran yapıcı bir süreçtir. Psikodrama yanlızca dramatik bir yapı
ve bu yapının tiyatral sahnelenmesi değil, yaşam süreci içerisince hayatlarımızı
nasıl daha yaratıcı sürdürebileceğimizi gösterebilecek teknik ve methodlara
dayalı bir süreçtir.
Kaynakça
·
Blatner, Adam. ( 2002 ). Psikodramanın
Temelleri.
·
Atalay, Deniz (2000). Psikodrama Grup
Terapisi El kitabı.
·
Atalay, Deniz (1998). Psikodramam 300
Isınma Oyunu
·
Atalay, Deniz (2001). Sahnede
yaratıcılık, Stanpane Tiyatrosu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder